Komunikaty duszpasterskie

1. W kolejną niedzielę Wielkanocy usłyszeliśmy obietnicę posłania uczniom Ducha Świętego. Trzecia Osoba Trójcy Świętej prowadzi Kościół do pełnego zjednoczenia z Chrystusem i na spotkanie z Bogiem Ojcem. Przygotujmy się na przyjęcie darów Ducha Świętego poprzez odprawienie nowenny przed uroczystością Zesłania Ducha Świętego, którą rozpoczniemy w najbliższy piątek.

1. Przykazanie miłości pozostawione przez Chrystusa swoim uczniom po wszystkie wieki będzie ożywiało wspólnotę Kościoła. Współczesnemu światu potrzeba wyraźnego świadectwa i nowej inspiracji, jaką ludzie wiary odnajdują nieustannie w słowach Mistrza.

1. Niedziela Dobrego Pasterza ukazuje nam Chrystusa zatroskanego o zbawienie wszystkich, których powierza Mu Bóg Ojciec. Szczególnym znakiem tej pasterskiej miłości są sakramenty św., których sprawowanie Chrystus pozostawia swoim uczniom i ich następcom. Dzisiejsza niedziela jest szczególną okazją do modlitwy o dobrych pasterzy – gorliwych i świętych kapłanów oraz o powołania do życia konsekrowanego.

1. Wiara w zmartwychwstanie Chrystusa staje się naszym udziałem dzięki świadectwom przekazanym nam na kartach Nowego Testamentu. Rozpoczynający się dzisiaj Tydzień Biblijny jest dla nas zachętą do częstszego sięgania po Pismo Święte, które jest niewyczerpanym źródłem mądrości i przewodnikiem na drogach wiary.

1. Wyjątkowość drugiej niedzieli Wielkanocy najlepiej oddają słowa zaczerpnięte z „Dzienniczka” św. Faustyny: „Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia Mojego. W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski” (Dz. 299, 699).

1. Błogosławiona radość pustego grobu staje się dzisiaj naszym udziałem. Przez okres Wielkiego Postu, rekolekcje, udział w nabożeństwach pasyjnych i sakrament pokuty przygotowaliśmy serca na spotkanie ze Zmartwychwstałym. Niech Chrystusowe zwycięstwo nad grzechem i śmiercią napełni nasze serca nową nadzieją. Wielkanocna radość niech zagości w naszych domach, pośród krewnych, przyjaciół i znajomych. Niech umacnia zwłaszcza dotkniętych cierpieniem, chorobą, wszelką ludzką krzywdą i zranionych grzechem.

1. Przesłanie Niedzieli Palmowej, czyli niedzieli Męki Pańskiej, można streścić w dwóch słowach: hosanna i ukrzyżuj Go! Ukazują one postawę ludzi wobec Chrystusa. Najpierw oddają Mu hołd, a potem pragną Jego śmierci. Rozpoczynając Wielki Tydzień, starajmy się nie pozostawać obojętni na wydarzenia, które będziemy na nowo przeżywali i uobecniali w liturgii.

1. Kojące spojrzenie Chrystusa i słowa przebaczenia, których doświadczyła kobieta cudzołożna, odkrywają przed nami najgłębszy sens Wielkiego Postu. Pan Bóg pragnie nam przebaczyć i darować nowe życie w Jezusie Chrystusie.

1. Czwarta Niedziela Wielkiego Postu nazywana jest niedzielą Lætare, co oznacza „cieszcie się”. Zbliżają się bowiem święte dni paschalne, podczas których Bóg okaże swoje miłosierdzie. Największym znakiem tej miłości będzie Ofiara złożona przez Chrystusa na drzewie krzyża, która stanie się źródłem zbawienia dla całej ludzkości.

1. Dzisiejsza Ewangelia przynagla nas do wkroczenia na drogę nawrócenia. Czas Wielkiego Postu stwarza ku temu wiele niepowtarzalnych okazji – jest bowiem czasem łaski od Pana.

1. Wydarzenia z Góry Przemienienia są zapowiedzią ostatecznego objawienia chwały Chrystusa. Zanim jednak staniemy się na nowo świadkami zwycięstwa Chrystusa nad grzechem i śmiercią, musimy oczyścić nasze serca przez post, modlitwę i jałmużnę.

1. W pierwszą niedzielę Wielkiego Postu Kościół stawia przed nami Chrystusa przebywającego przez czterdzieści dni na pustyni i kuszonego przez szatana. Rozpoczęty okres postu jest dla nas czasem duchowego wysiłku i zmagania. Niech u progu Wielkiego Postu towarzyszy nam duch pokuty i pragnienie przemiany serc, o co w tych dniach modlimy się z całym Kościołem.

1. Dzisiejsza niedziela rozpoczyna Tydzień modlitw o trzeźwość narodu. To szczególny czas duchowego wsparcia wszystkich zmagających się z problemem uzależnienia oraz modlitwy o trzeźwość w naszych rodzinach i parafii. Nie bądźmy obojętni – jeszcze wielu potrzebują naszego przykładu i wytężonej modlitwy.

1. Chrystusowa Ewangelia nieustannie stawia przed nami nowe wyzwania. Przykazanie miłości nieprzyjaciół dosięga naszych uprzedzeń, doznanych krzywd i niesprawiedliwości. Podejmijmy w nowym tygodniu próbę wypełnienia przykazania, do którego nie tylko zaprasza, ale i uzdalnia nas Duch Święty.

1. Słowa dzisiejszej Ewangelii nie są wyłącznie przypomnieniem obowiązku troski o głodnych, ubogich i cierpiących. Chrystus oczekuje od nas serc i umysłów zdolnych dostrzegać prawdziwe źródła ludzkiej biedy. Początkiem takiej postawy jest właściwy dystans do wszystkiego, co sami posiadamy.

1. Chrystusowe wezwanie skierowane dzisiaj do Szymona: „wypłyń na głębię” nie może być odczytane tylko jako znak apostolskiego powołania. Pan zaprasza nas wszystkich, abyśmy z zaufaniem wypłynęli na głębiny wiary. Oby udział w niedzielnej Eucharystii na nowo rozpalił w nas ducha odważnego podążania za Mistrzem.

1. Pierwsza niedziela miesiąca gromadzi nas wokół Chrystusa obecnego w Najświętszym Sakramencie. Chwile adoracji są nie tylko wyrazem naszej miłości wobec Pana, ale jednocześnie próbą odkrywania Bożej obecności pośród codziennych spraw i ludzkich losów.

1. Wraz z Kościołem powszechnym dziękujemy Panu Bogu za dar Światowych Dni Młodzieży. Pragniemy zawierzać miłującemu Ojcu młodzież całego świata, aby na współczesnych drogach, z odwagą odkrywała i wiernie wypełniała swoje życiowe i chrześcijańskie powołania. Słowa posłania skierowane dziś przez papieża odczytajmy jako drogowskaz także dla nas i dla naszej parafialnej wspólnoty.

1. Najświętsza Ofiara Chrystusa, której pamiątkę sprawowaliśmy, zjednoczyła nas wokół ołtarza. W Tygodniu Powszechnej Modlitwy o Jedność Chrześcijan prosimy dobrego Boga, aby wszyscy wyznawcy Chrystusa stanowili „jedno serce i jednego ducha”, dając w ten sposób czytelne świadectwo wobec świata.

1. Obchodzone dzisiaj święto Chrztu Pańskiego przypomina nam o własnym chrzcie, poprzez który Pan Bóg ogłosił nas swoimi przybranymi dziećmi i umocnił darem Ducha Świętego. Kończąc okres Bożego Narodzenia, wyruszmy na drogi codziennego życia, dając świadectwo przyjęcia Syna Bożego do naszych serc.

PONIEDZIAŁEK    07.01.2019  OD  GODZ.  15.30

OD NR 53 P. CECHOL  DO  NR 40 P. REJNIAK HELENA

===========================================================

1.  W osobach Mędrców ze Wschodu, którzy przybywają oddać pokłon nowonarodzonemu Królowi, odnajdujemy ludzi wszystkich ras, języków i religii, wezwanych do rozpoznania w Chrystusie jedynego Zbawiciela. Dzisiaj możemy też wesprzeć misyjne dzieła Kościoła.

1. Dzisiejsza niedziela kieruje nasz wzrok w stronę Świętej Rodziny z Nazaretu. Liturgia zaprasza nas nie tylko do zawierzenia naszych najbliższych Jezusowi, Matce Bożej i św. Józefowi, ale nade wszystko do kształtowania codziennego życia na wzór Świętej Rodziny. Przeżyjmy ten dzień, poświęcając więcej uwagi naszym najbliższym, aby świętowanie niedzieli było czasem prawdziwie dla Boga i rodziny.

1. Ostatnia niedziela Adwentu kieruje nasz wzrok w stronę Maryi Panny, w której życiu wypełnia się obietnica Pana Boga, złożona praojcom w wierze. Przeżywajmy nadchodzące święta z głęboką nadzieją na nowe Boże narodzenie w naszych sercach i w naszej parafialnej wspólnocie.

1. Trzecia niedziela Adwentu to niedziela radości – gaudete. Zbliża się bowiem czas wypełnienia obietnicy, nadejścia Zbawiciela. Stąd nietypowy, różowy kolor szat liturgicznych. Aby owa radość stała się naszym udziałem, trzeba dobrze wykorzystać czas przygotowania, jaki daje nam Pan.

1. Usłyszane w dzisiejszej Ewangelii wezwanie św. Jana Chrzciciela, aby przygotować drogę Panu przynagla nas do gorliwego wykorzystania czasu Adwentu.

1. Pierwsza Niedziela Adwentu rozpoczyna nowy rok liturgiczny. Kościół zaprasza nas do przeżywania na nowo historii zbawienia, która znajduje swoje odzwierciedlenie w liturgii Ludu Bożego. Rozpoczęty dziś Adwent przypomina nam nie tylko o zbliżających się Świętach Bożego Narodzenia, ale nade wszystko wzywa do gotowości na powtórne przyjście Zbawiciela na końcu czasów.

1. Pan Jezus w godzinie swojej męki przyznaje, że jest Królem. Jego królestwo nie jest z tego świata. Ono przekracza wyobrażenia tego świata, tak samo jak Chrystus przekroczył granice życia i śmierci. Zmartwychwstając, zwyciężył śmierć i wstąpił do nieba, gdzie zasiada po prawicy Ojca. Bóg Ojciec powierzył Mu wieczne królowanie, a On zaprasza nas do uczestnictwa w Jego królestwie.

1. Pan Jezus zapewnia nas, że chociaż niebo i ziemia przeminą, to Jego słowa nie przeminą. Wierzymy we wszystko, co objawił nam Zbawiciel. Mamy Mu ufać aż się wszystko spełni, a wtedy będziemy odpowiednio przygotowani na Jego powtórne przyjście.

1. Pan Jezus, chwaląc gest ubogiej wdowy, zachęca nas do większej ufności w Bożą Opatrzność. Wszyscy jesteśmy w ręku Pana Boga i musimy uczyć się na co dzień coraz większego zaufania do Niego. Zaufanie do Pana Boga powinno wyrażać się nie tylko w wymiarze indywidualnym, ale także rodzinnym i wspólnotowym. Jako jeden naród powinniśmy też wciąż bardziej dziękować Panu Bogu i ufać Jego Opatrzności.