Komunikaty duszpasterskie

1. Pan Jezus sam siebie nazywa Dobrym Pasterzem, który daje swoje życie za owce. Wypełnił to całkowicie, ofiarując siebie na ołtarzu krzyża. Po swoim zmartwychwstaniu przekazał misję pasterską tym, których sam wybiera, aby ją wypełniali aż po krańce świata i aż do końca czasu.

1. Zmartwychwstały Jezus ukazał się przestraszonym, uciekającym z Jerozolimy uczniom, którzy nie potrafili Go rozpoznać. Poznali Go dopiero, gdy pisma im wyjaśniał i łamał dla nich chleb.

1. Zmartwychwstały Chrystus obdarza nas łaską swego miłosierdzia. Nikt, nawet największy grzesznik, nie jest jej pozbawiony. Boże miłosierdzie najbardziej przejawia się w przebaczaniu grzechów. Pan Jezus wciąż czeka, aby każdy z głębi swojego serca zawołał do Niego: Pan mój i Bóg mój, i aby On mógł w pełni okazać człowiekowi swoje miłosierdzie. Jest to także święto kaplicy w Trzeborzu, uroczysta Msza św. z okazji odpustu o godz. 12.30 na którą zapraszają mieszkańcy Trzeborza.

1. W ten radosny dzień zmartwychwstania Jezusa Chrystusa przyszliśmy do naszego parafialnego kościoła, aby wyśpiewać radosne Alleluja. Chcemy razem z całym stworzeniem dziękować za dzieło odkupienia, za Chrystusowe zwycięstwo nad śmiercią, grzechem i szatanem. Tak jak niewiasty i Apostołowie, biegniemy do grobu, który jest pusty, próbujemy zrozumieć to, co się wydarzyło tej nocy i poranka i chcemy wołać: „Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja!”. Od pustego grobu, Drogim Parafianom i Gościom, pragniemy przekazać najserdeczniejsze życzenia, aby zmartwychwstały Pan i Zbawiciel opromieniał swoją łaską i błogosławieństwem każdą chwilę życia i by udzielał zdrowia i wszelkich potrzebnych darów.

1. Przesłanie Niedzieli Palmowej, czyli niedzieli Męki Pańskiej, można streścić w dwóch słowach: hosanna i ukrzyżuj Go! Ukazują one postawę ludzi wobec Chrystusa. Najpierw oddają Mu hołd, a potem pragną Jego śmierci. Rozpoczynając Wielki Tydzień, starajmy się nie pozostawać obojętni na wydarzenia, które będziemy na nowo przeżywali i uobecniali w liturgii.

1. W piątą niedzielę Wielkiego Postu Pan Jezus mówi otwarcie, że musi umrzeć, aby wydać plon obfity, że zostanie nad ziemię wywyższony na krzyżu, aby pociągnąć wszystkich do siebie. Starajmy się jak najpełniej przez osobiste nawrócenie współuczestniczyć z Panem Jezusem w Jego dziele odkupienia każdego z nas.

1. Dzisiaj, w czwartą niedzielę Wielkiego Postu, Pan Jezus objawia nam, że Jego przyjście na świat jest wyrazem miłości Ojca do nas, a Jego wywyższenie na krzyżu stanie się dla nas źródłem zbawienia. Mimo że zbliża się już czas pasji Chrystusa, radujemy się, że zbliża się dla nas czas odkupienia.

1. W trzecią niedzielę Wielkiego Postu Chrystus uświadamia nam, że już najwyższy czas, by dokonać radykalnego uporządkowania naszego życia. Każdy z nas jest prawdziwą świątynią, w której mieszka Pan Bóg, i trzeba zatroszczyć się, by była ona dla Niego godnym mieszkaniem.

1. W drugą niedzielę Wielkiego Postu Kościół ukazuje nam Pana Jezusa, który podczas przemienienia na górze Tabor objawia uczniom swoją chwałę. Bóg Ojciec, wskazując na Jezusa, mówi: „To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie”.

1. W pierwszą niedzielę Wielkiego Postu Kościół przypomina nam prawdę, że każdy z nas jest kuszony. Pan Jezus także nie był w swoim ziemskim życiu wolny od pokus. Pokazał nam jednak, jak należy z nimi walczyć.

1. Chrystus, który oczyścił trędowatego i przywrócił mu nie tylko zdrowie, ale też godność dziecka Bożego, pragnie każdego z nas oczyszczać z trądu naszych grzechów. Trzeba tylko przyjść do Niego i o to poprosić.

1. Pan Jezus przyszedł dzisiaj do nas, tak jak do domu Szymona i Andrzeja, z darem uzdrowienia i duchowego uwolnienia. On wciąż szuka tych, którzy potrzebują Jego pomocy. Bądźmy Mu za to wdzięczni.

1. Pan Jezus objawia swoją moc. Zdumionym słuchaczom pokazuje, że jest silniejszy od Złego. Jest Panem świata duchowego. Prośmy Go, by wspierał nas w naszym duchowym zmaganiu się ze złem.

1. Pan Jezus wciąż powołuje tych, którzy będą łowić ludzi w sieci zbawienia, bo czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże.

1. Uczniowie, którzy usłyszeli od Jana Chrzciciela słowa: oto Baranek Boże, poszli za Nim i z radością stwierdzili: znaleźliśmy Mesjasza. Każdy, kto pragnie spotkać Pana Jezusa, musi najpierw pójść Go poszukać i potem pozwolić się prowadzić się przez Niego. To takie proste, a wiedzie do zbawienia.

PONIEDZIAŁEK    08.01.2018

OD SZEWCZYK – DO OŚRODKA ZDROWIA

WOJTALEWICZ  NR 79 – GORTYCH ROBERT  NR 87

DUDEK – ZYBAŁA

----------------------------------------------------------------------------------------------------

1. Gdy Chrystus przyjął chrzest od Jana w Jordanie, sam Bóg Ojciec dał świadectwo: „Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie”. Każdy, kto przyjął sakrament chrztu św., staje się dzieckiem Bożym. Dzisiaj odnowiliśmy nasze przymierze z Bogiem, przypieczętowane łaską chrztu św.

1. Razem z Maryją i Józefem złożyliśmy Najświętszą Ofiarę Jezusa. Położyliśmy na ołtarzu wszystkie radości i troski naszych rodzin. Wzmocnieni Bożym błogosławieństwem i pewni opieki Świętej Rodziny wnieśmy Boży pokój do naszych domów.

1. Coraz bliżej jest do uroczystości Narodzenia Pańskiego. W dzisiejszą niedzielę jest Wigilia, a potem kolejne świąteczne dni. Czy do ich przeżywania jesteśmy dobrze, po chrześcijańsku przygotowani? Narodzenie Dzieciątka Jezus powinniśmy świętować radośnie i z czystym sercem; przede wszystkim niech to będzie przeżycie religijne. Pamiętajmy, że Pan Bóg wkracza w naszą historię i przez to nadaje naszemu życiu Boży wymiar. Pamiętajmy, że Słowo, które stało się Ciałem, jest obecne pośród nas, zamieszkało między nami na zawsze.

1. Trzecia niedziela Adwentu przypomina nam o radości. Oczekujemy razem z Niepokalaną Maryją i ze św. Janem Chrzcicielem na spełnienie się wielkich obietnic. Zbawienie całego świata jest bliskie.

1. Dziś przeżywamy drugą niedzielę Adwentu. Niech ten święty czas mobilizuje każdego do duchowej odnowy, zacieśniania więzi z Panem Bogiem i braćmi. Przygotowujemy się bowiem na spotkanie z Panem, który z miłości do nas przyjmuje na siebie nasze człowieczeństwo, aby je przemienić, uświęcić. Nie pozwólmy, aby religijny charakter Adwentu zagłuszyły nachalne, głośne reklamy i przedświąteczna gorączka panująca w marketach.

1. Dziś rozpoczynamy nowy rok liturgiczny i duszpasterski. Przeżyjemy go pod hasłem: „Jesteśmy Naapełnieni Duchem Świętym”. Jak Apostołów, tak każdego z nas Pan Jezus posyła, abyśmy świadczyli, że tylko w Panu Bogu pełnym miłości i miłosierdzia człowiek może osiągnąć szczęście.

1. Dzisiejsza uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata to ostatni mocny akord roku liturgicznego przed adwentowym wyciszeniem. Do kalendarza liturgicznego została wprowadzona przez papieża Piusa XI w 1925 roku, na zakończenie przypadającego wówczas Roku Jubileuszowego. W odnowionej liturgii Kościół obchodzi tę uroczystość w ostatnią niedzielę roku kościelnego dla podkreślenia, że wszystko ma swój początek i będzie miało swoje ukoronowanie w Chrystusie. W dzisiejszą niedzielę warto zapytać się siebie: na ile świadomie przeżywam rok liturgiczny i czynnie włączam się w jego celebracje? Warto też spojrzeć wstecz i zrobić osobisty rachunek sumienia z budowania, pogłębiania mojej przyjaźni z Panem Bogiem i bliźnimi. Pamiętajmy, że zawsze jest czas i miejsce, aby to jeszcze naprawić. Tylko zjednoczeni z Chrystusem możemy zdążać do jedności królestw, w którym Pan Bóg „otrze wszelką łzę” i będzie wszystkim we wszystkich.

1. Dziś przeżywamy 33. niedzielę w ciągu roku, a to oznacza, że rok liturgiczny zbliża się do końca. Czytania mszalne przygotowują nas na powtórne przyjście Chrystusa, zwane Paruzją, która zamknie dzieje świata. Chrystus Pan przybędzie jako Sędzia – Król, by raz na zawsze oddzielić dobro od zła i – jak to mówimy w każdym Credo mszalnym – Jego panowaniu nie będzie końca. Jest to prawda wiary znana już pierwszym chrześcijanom, a którzy bardzo się nią przejmując, kończyli swe modlitwy zawołaniem: Marana tha – Przyjdź, Panie Jezu! Idąc tym tropem, pamiętajmy, że zawsze musimy być przygotowani na spotkanie z Panem. Pamiętajmy jednak, że Pismo Święte jednoznacznie stwierdza, iż data Pańskiego przyjścia jest nieznana i tak musi pozostać.

1. Dzisiaj solidaryzujemy się z Kościołem prześladowanym w różnych częściach świata. My cieszymy się wolnością religijną, możemy swobodnie okazywać naszą wiarę w Pana Boga i przywiązanie do Kościoła. Ale nie możemy zapominać, że są na świecie kraje i narody, gdzie chrześcijaństwo jest prześladowane albo gdzie wyznawanie jakiejkolwiek religii jest źle odbierane przez sprawujących władzę. I dzisiaj wielu wyznawców Chrystusa, duchownych i świeckich, z powodu wiary płaci najwyższą cenę – oddaje swoje życie. To dzieje się, niestety, na naszych oczach. Jeśli nie możemy tym braciom w wierze okazać innej pomocy, to przynajmniej ofiarujmy im dar modlitwy. Nie ustawajmy w prośbach, aby rychło nastała jedna owczarnia i jeden Pasterz.

1. Dzisiejsza listopadowa niedziela, jak wszystkie pozostałe w ciągu roku liturgicznego, przypomina nam o zmartwychwstaniu Pana Jezusa. Nawet wpatrując się w mogiły naszych najbliższych, mamy pewność, że nie idziemy ku śmierci, ale ku pełni życia w Chrystusie zmartwychwstałym. On nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych. Tworzymy „wspólnotę świętych” – communio sanctorum, to znaczy nadprzyrodzone zjednoczenie Kościoła na ziemi, w czyśćcu i w niebie. Communio sanctorum zobowiązuje do wzajemnej miłości żywych i umarłych. Kiedyś wszyscy będziemy razem wielbić Pana Boga przed Jego tronem jako Kościół świętych. Pielęgnujmy depozyt naszej wiary i nadzieję na szczęśliwą wieczność. Czerpmy siły z sakramentów, ze stołu słowa Bożego, a przede wszystkim z Eucharystii, która gromadzi nas wokół ołtarza. Pamiętajmy, że każdą Mszę Świętą sprawują z nami wszyscy Aniołowie i całe zastępy świętych, choć ich nie widzimy. W centrum zawsze jest Chrystus, który gładzi grzechy świata.

1. Dziś przeżywamy 30. niedzielę w ciągu roku, która jest zarazem ostatnią niedzielą października – miesiąca różańcowego, ale nie odkładajmy różańca do szuflady, bierzmy go do ręki jak najczęściej. Pamiętajmy, że w tej prostej, a tak głębokiej modlitwie uwielbiamy Pana Boga oraz Jego i naszą Matką za wielkie dzieło odkupienia. Na różańcu możemy też wyprosić wiele potrzebnych łask, zarówno nam samym, jak i naszym bliskim, i to nie tylko żyjącym, ale również zmarłym.

1. Dzisiejsza niedziela w całym Kościele poświęcona jest sprawie misji. Rozpoczyna się Tydzień Misyjny. Modlimy się w intencji misji i misjonarzy zakonnych i świeckich. Prosimy Pana Boga, aby mogli oni skutecznie wypełniać swoje powołanie i nieść Ewangelię ludom i narodom, które wiarę zagubiły albo dotąd Pana Boga nie poznały. To stosowny czas, abyśmy przypomnieli sobie, że do istoty życia Kościoła należy powołanie misyjne. Światowy Dzień Misyjny uświadamia nam też, jak bardzo Kościół jest różnorodny, różnobarwny, a przez to rzeczywiście powszechny. To mozaika kultur, ras, języków i zwyczajów dotknięta światłem Ewangelii. Wielkie dzieło misyjne wspieramy na różne sposoby, dzisiaj także składając ofiary na Papieskie Dzieła Misyjne, a na zakończenie tygodnia misyjnego w niedzielę 29 października puszka na poszkodowanych w trzęsieniu ziemi w Meksyku.

1. W jutrzejszy poniedziałek, 16 października, przypada 39. rocznica wyboru kard. Karola Wojtyły – Jana Pawła II na Stolicę Piotrową. Decyzją polskiego Parlamentu dzień 16 października jest w naszym kalendarzu Dniem Papieża Jana Pawła II. W ten sposób naród polski składa uznanie „największemu autorytetowi XX wieku, człowiekowi, który sięgając do źródeł chrześcijaństwa, uczył nas solidarności, odwagi i pokory, stanowczości i wyrozumiałości, mądrości…”. Dziś Panu Bogu dziękujemy za wieloletnią posługę św. papieża Polaka, a jednocześnie prosimy o jego wstawiennictwo, abyśmy wytrwali na wytyczonej przez niego drodze.

1. Przez cały październik z Matką Bożą trwamy na modlitwie różańcowej. Różaniec towarzyszy nam w chwilach radości i doświadczenia. Rozważając tajemnice z życia Pana Jezusa i Maryi, w różańcowe dziesiątki wplatamy nasze sprawy osobiste, sprawy naszych rodzin, narodu, Kościoła, całej ludzkości. W ten sposób prosta modlitwa różańcowa pulsuje naszym życiem. Jakże wielka jest dziś potrzeba modlitwy o pokój na świecie i w intencji zagrożonej rodziny. Spróbujmy na nowo odkryć różaniec we wspólnocie parafialnej i w zaciszu domowego Kościoła. Na nabożeństwo październikowe gromadzimy się w naszym kościele w poniedziałki, środy i piątki o godz. 17.00 po mszy św. wieczornej a w czwartek o godz. 16.00 w Trzeborzu, o godz. 17.00 w Załężu. Wszystkich parafian serdecznie zapraszam!