Komunikaty duszpasterskie

1. Dzisiaj przypada ostatnia niedziela września. W ciągu tego miesiąca, przez wstawiennictwo Matki Bożej i wielu świętych, polecaliśmy Panu Bogu losy naszej Ojczyzny, życie i rozwój naszych dzieci, nasze rodziny. Nadal prośmy o żywą wiarę, nadzieję i miłość, gotową dzielić z braćmi to, co posiadamy, choćby w najskromniejszym wymiarze.

1. Dzisiejsza niedziela w szczególny sposób w Kościele jest poświęcona środkom społecznego przekazu. Siłę mediów podkreśla Katechizm Kościoła Katolickiego, zauważając ich wielki wpływ na przekaz informacji oraz rozwój kultury i kształcenie. Jakim mogą być dobrem, wielokrotnie przekonywaliśmy się podczas pielgrzymek papieskich do naszej Ojczyzny, najpierw św. Jana Pawła II, a także papieża Benedykta XVI, a ostatnio papieża Franciszka, widzieliśmy podczas tylu transmisji z uroczystości kościelnych, tylu programów katolickich. Wiemy, że media, jeśli chcą, mogą być wspaniałym narzędziem ewangelizacyjnym. Umiejmy roztropnie korzystać z dobrodziejstw mediów, ale pamiętajmy, że one powinny służyć człowiekowi, a nie odwrotnie.

1. Jutro, w poniedziałek, 11 września, przypada rocznica tragicznych zamachów w Nowym Jorku. Z powodu nienawiści 16 lat temu zginęło tylu niewinnych ludzi. Módlmy się o to, aby Chrystus, którego na krzyż zawiodła miłość do każdego człowieka, przyciągnął do siebie jak największe rzesze ludzi. Prośmy o prawdziwy Boży pokój w naszych rodzinach, w naszej wspólnocie parafialnej, w naszej Ojczyźnie i na całym świecie.

1. W pierwszych dniach września modlimy się o pokój i dobre wychowanie młodego pokolenia. Warto więc dziś przypomnieć słowa św. Jana Pawła II: „Osiągniemy pokój, wychowując do pokoju! […] Kościół nie przestaje powtarzać: pokój jest obowiązkiem” (z orędzia na XXXVII Światowy Dzień Pokoju). Prośmy więc Chrystusa – Księcia Pokoju, aby nasze dzieci wzrastały w poczuciu bezpieczeństwa i w harmonii, a nasza Ojczyzna uniknęła okrucieństwa terroryzmu.

1. Wakacje, urlopy dobiegają końca. Na progu nowego roku szkolnego Kościół apeluje o dołożenie wszelkich starań, aby uczestnictwo dzieci i młodzieży w katechezie szkolnej było od samego początku pełne świadomego zaangażowania. Wzrost wiary i wrażliwość na prawo Boże nie dokonują się okazjonalnie, ale przez systematyczne słuchanie i rozważanie słowa Bożego na katechezie i podczas niedzielnej Eucharystii, która stanowi osobiste spotkanie z Panem na łamaniu chleba.

1. W sierpniu często nasze myśli i modlitwy kierujemy do Matki Bożej. W ubiegłym tygodniu celebrowaliśmy jedną z największych uroczystości w Kościele: Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny. We wtorek, 22 sierpnia, będziemy radowali się Maryją – Królową. Od najwcześniejszych wieków Kościół wierzył w królowanie Maryi. Wiele narodów i państw obrało Maryję za swoją Królową. Także i nasz naród, odczytując znaki czasu, powierzył Jej swoje losy. Tak uczynił właśnie król Jan Kazimierz 1 kwietnia 1656 roku w katedrze lwowskiej, dziękując za ocalenie podczas najazdu szwedzkiego. Uroczyście uznał ten fakt papież Pius XII w 1954 roku. Pamiętajmy, że Maryja jest Królową wszystkich, gdyż wydała na świat Syna – Króla i Pana wszystkiego.

1. Dzisiaj, 13 sierpnia, przypada 19. niedziela zwykła w roku liturgicznym. Natomiast w najbliższy wtorek, 15 sierpnia, będziemy obchodzić uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Prawdę wiary o tym, że Maryja po ziemskim życiu z ciałem i duszą została wzięta do chwały niebieskiej i wywyższona przez Pana Boga jako Królowa, ogłosił papież Pius XII w 1950 roku. Ta proklamacja dogmatu była przypieczętowaniem starodawnej tradycji. Już w V wieku obchodzono bowiem w Kościele święto Wniebowzięcia właśnie 15 sierpnia. Msze św. w naszej parafii w następującym porządku Trzeborzu o 9.30, w Tetyniu o godz. 11.00 a w Załężu o godz. 12.30 msza św. odpustowo-dożynkowa na którą mieszkańcy Załęża serdecznie zapraszają.

1. W dzisiejszą niedzielę, 6 sierpnia, przeżywamy święto Przemienienia Pańskiego. W Kościele obchodzone jest już od VI wieku, a w Polsce znane jest od XI wieku. Akt przemienienia pozwala Apostołom i nam zrozumieć, jak mizerne i niepełne są nasze wyobrażenia o Panu Bogu. To lekcja pokory wobec majestatu Bożej potęgi.

1. Mija połowa wakacji. Wraz z początkiem obecnego tygodnia rozpoczniemy sierpień. To miesiąc dla nas szczególny na płaszczyźnie tak religijnej, jak i historycznej. W tym miesiącu ze wszystkich stron Polski i Europy setki tysięcy pielgrzymów zdążają na Jasną Górę. Łączmy się w modlitwie z tymi, którzy podjęli trud wyjścia na pątnicze szlaki. Włączmy się też w wielką modlitwę o trzeźwość naszego narodu. Może dla wyrwania z nałogu pijaństwa czy narkomanii kogoś bliskiego, znajomego warto ofiarować Panu Bogu czasową lub całkowitą abstynencję. Naszym orędownikiem w modlitwie o trzeźwość jest św. Maksymilian Maria Kolbe.

1. Trwa pełnia lata, wakacji, urlopów. Bywa, że zapatrzeni w siebie nie dostrzegamy tych, którzy pozostali na uboczu, którzy może w szczególny sposób potrzebują naszej pomocy. Nie wszyscy mają radosne wakacje. Popatrzmy, ile dzieci z biednych rodzin, często dotkniętych bezrobociem, rozbitych, patologicznych, nie wyjechało na wakacyjny wypoczynek. Ich los nie może być nam obojętny. Pamiętajmy też o trudzie rolników podczas żniw; pamiętajmy, że każda kromka chleba to pot i wiele godzin ludzkiej pracy. Szanujmy to i nie przestawajmy im życzyć: szczęść Boże.

1. Pamiętajmy o właściwym wykorzystaniu podarowanego nam czasu wakacji. To nie jest czas wolny od przykazań Bożych i kościelnych. Niech sprzyja pogłębieniu naszych relacji z Panem Bogiem, umocnieniu wiary, nawróceniu. Temu właśnie służy każda niedzielna Eucharystia. Nie rezygnujmy z tego najcenniejszego spotkania z Panem Jezusem, tak łatwo tłumacząc to wakacjami, oddaleniem świątyni. Wierzyć w Chrystusa – to znaczy być Jego świadkiem wobec bliźnich i świata. Obliguje nas do tego sam Zbawiciel: „Idźcie i głoście”!

1. Dziś kolejna lipcowa niedziela, 14. w tak zwanym okresie zwykłym roku liturgicznego. W czasie wakacji i urlopów nie zapominajmy o świętowaniu dnia Pańskiego. Niech na trasach wakacyjnych wędrówek nie zabraknie świątyń. W każdej z nich na spotkanie z nami czeka Zbawiciel – Jezus Chrystus.

1. Dziś pierwsza lipcowa niedziela. Niech trwające wakacje, zwłaszcza naszych dzieci i młodzieży, staną się okazją do pogłębienia wiary przeżywanej w bezpośrednim kontakcie z przyrodą. Przez piękno ziemi przemawia do nas sam Stwórca. Zechciejmy dla Niego otworzyć nasze serca i umysły. Jednocześnie nie zapominajmy, że każdy z nas, jako katolik, ma obowiązek uczestniczenia w niedzielnej Mszy Świętej, która jest źródłem ożywczej łaski, przynosi pokój i zbawienie.

1. Kończy się czerwiec – miesiąc naszej szczególnej modlitwy do Najświętszego Serca Pana Jezusa. Przez udział w nabożeństwach czerwcowych wynagradzamy Bożemu Sercu za grzechy nasze i bliźnich, wszelkie zniewagi i braki w wierze, dziękujemy za Boże miłosierdzie i prosimy o wytchnienie oraz pociechę w codziennych troskach.

1. Minęła połowa czerwca, miesiąca poświęconego Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. Zapytajmy się, na ilu nabożeństwach czerwcowych byliśmy, ile razy pobożnie odmówiliśmy Litanię do Serca Pana Jezusa czy Koronkę do miłosierdzia Bożego albo Akt poświęcenia rodzaju ludzkiego, może jakąś inną modlitwę wynagrodzenia i przebłagania, ile chwil poświęciłem na cichą adorację i rozmowę z Bogiem ukrytym w Najświętszym Sakramencie?

1. W uroczystość Trójcy Przenajświętszej, ze szczególną czcią Kościół wypowiada modlitwę: „Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu…”. Warto też zdać sobie sprawę, że ile razy świadomie i pobożnie wykonujemy znak krzyża, modlitewnie wielbimy Trójcę Przenajświętszą – jednego Boga w trzech Osobach.

1. W dzisiejszą uroczystość Zesłania Ducha Świętego, nazywaną w Polsce Zielonymi Świątkami, kończy się okres Wielkanocy. Kościół modli się: „Panie, nasz Boże, spraw, aby zgodnie z obietnicą Twojego Syna Duch Święty dał nam głębiej zrozumieć tajemnicę Eucharystii i doprowadził nas do całej prawdy”. On umacnia to, co słabe, prostuje to, co błędne, rozgrzewa oziębłe i przynosi błogosławieństwo pokoju. A my, poddając się Jego światłu i Jego ciepłu, jak uczniowie zgromadzeni wokół Maryi w Wieczerniku, możemy o tym zaświadczyć w codziennym życiu. Nie lękajmy się, On wszystkiego nas nauczy. Otwórzmy się tylko na Jego światło i pamiętajmy, że każda Eucharystia jest wciąż dokonującą się Pięćdziesiątnicą.

1. Dziś przeżywamy uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. W Kościele jest obchodzona już od V wieku. Chrystus Pan, zanim opuścił ziemię, powiedział do Apostołów: „A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie” (J 12,32). Tłumaczył im, że Jego odejście jest potrzebne, aby mógł zesłać Ducha Pocieszyciela. Po złożonej z samego siebie Ofierze Nowego i Wiecznego Przymierza wszedł do chwały Ojca, aby wstawiać się za nami, aby przygotować nam miejsce. Wpatrujemy się w górę, każdego dnia podążamy za Nim, obieramy ten właśnie kierunek, krocząc po ziemskich drogach wiary. Moc do tej wędrówki czerpiemy z samego Chrystusa obecnego w Eucharystii, odwagę i siły – z Ducha Świętego, który nieustannie nas wspiera i pociesza.

1. Dziś, w szóstą niedzielę Wielkanocy, gromadzimy się wokół ołtarza, żeby to misterium paschalne mogło przemienić całe nasze życie. Przyjmowanie sakramentów św., zwłaszcza pełny udział w Eucharystii, wsłuchiwanie się w słowo Boże – to wszystko otwiera nas na Najwyższego, który zadziwia swoją mocą, dobrocią i bezinteresownością – miłosierdziem. Tak rodzi się nasza wiara, nadzieja i miłość – dobro, którym można i trzeba dzielić się z innymi. Tak rodzi się prawdziwa komunia z Panem Bogiem i z naszymi braćmi.

1. Dziś piąta niedziela Wielkanocy. Gromadzimy się na Eucharystii, która jest darem nieskończonej miłości Pana Boga. Możemy ten wielkanocny sakrament przyjąć i pozwolić, aby przemieniał nas wewnętrznie, czynił coraz bardziej podobnymi do Chrystusa. Wszyscy jesteśmy zaproszeni, aby już tu, na ziemi, zacząć wchodzić w świętą rzeczywistość nieba. Najdoskonalszą nauczycielką na tej drodze jest dla nas Maryja – Ta, która wypowiedziawszy przy zwiastowaniu fiat, nigdy go nie cofnęła, nigdy nie odstąpiła od Bożego Syna, szła z Nim aż na Kalwarię, trwała w komunii założonej przez Niego wspólnoty – Kościoła.

1. Dzisiejszą niedzielę przeżywamy w Kościele jako Światowy dzień modlitw o powołania kapłańskie i zakonne. Rozpoczynają się też kwartalne dni modlitw o powołania do służby w Kościele. Ciągle musimy prosić Jezusa Chrystusa – Dobrego Pasterza, aby nigdy nie zabrakło nowych pracowników w Bożej winnicy. Musimy modlić się o dobre i liczne powołania kapłańskie i zakonne, o ludzi gotowych do podjęcia zadania przemiany serca innych, podjęcia trudnych wyzwań wobec współczesnego świata. Mając wśród siebie kapłanów, mamy dostęp do niewyczerpanych Bożych łask płynących z sakramentów św. Pamiętajmy, że tylko dzięki sercom i dłoniom kapłanów jest możliwe przedłużenie Chrystusowej zbawczej ofiary podczas Eucharystii oraz rozdawanie Bożego miłosierdzia w sakramencie pokuty.

1. Dziś jest trzecia niedziela Wielkanocy. Nadal przeżywamy okres radości płynącej z doświadczenia mocy Chrystusa zmartwychwstałego. Dzięki tej mocy stajemy się wolni od samych siebie, od krępujących schematów i przyzwyczajeń. Ta moc uzdalnia nas do kochania innych i tworzenia z nimi autentycznej wspólnoty – komunii. Okres od zmartwychwstania do wniebowstąpienia Pan Jezus poświęcił tym, których najbardziej umiłował. Spróbujmy wejść do tego grona, poczujmy się zaproszeni do bliskiego przebywania ze Zmartwychwstałym, które najlepiej realizuje się przez nasz pełny udział w Eucharystii. 

1. Dziś przeżywamy niedzielę Miłosierdzia Bożego. Śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa najdobitniej przekonują nas o tym, że Bóg jest miłosierną miłością, że potrafi jedynie kochać i przebaczać. Ojciec Święty Franciszek mówi wprost, że imieniem Boga jest miłosierdzie. Jakże więc nie dziękować za wielki dar miłosierdzia, za łaskę sakramentu pokuty. Jako Kościół, napełnieni paschalną radością, mamy teraz tylko jedno zadanie: głosić i uobecniać miłosierdzie Boga, objawione w Jezusie Chrystusie, który cierpiał za grzeszny świat, prawdziwie zmartwychwstał i żywy jest pośród nas. Jest to także święto kaplicy w Trzeborzu, uroczysta Msza św. z okazji odpustu o godz. 12.30 na którą zapraszają mieszkańcy Trzeborza.

1. W ten radosny dzień zmartwychwstania Jezusa Chrystusa przyszliśmy do naszego parafialnego kościoła, aby wyśpiewać radosne Alleluja. Chcemy razem z całym stworzeniem dziękować za dzieło odkupienia, za Chrystusowe zwycięstwo nad śmiercią, grzechem i szatanem. Tak jak niewiasty i Apostołowie, biegniemy do grobu, który jest pusty, próbujemy zrozumieć to, co się wydarzyło tej nocy i poranka i chcemy wołać: „Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja!”. Od pustego grobu, Drogim Parafianom i Gościom, pragniemy przekazać najserdeczniejsze życzenia, aby zmartwychwstały Pan i Zbawiciel opromieniał swoją łaską i błogosławieństwem każdą chwilę życia i by udzielał zdrowia i wszelkich potrzebnych darów.

1. Niedzielą Palmową rozpoczynamy Wielki Tydzień, doroczny obchód misterium paschalnego Chrystusa. Niech udział w dzisiejszej liturgii pozwoli nam wejść głęboko we wszystkie wydarzenia rozpoczętego Wielkiego Tygodnia.

1. Od dzisiejszej, piątej niedzieli Wielkiego Postu zmienia się charakter tego okresu liturgicznego. Cały czas towarzyszyło nam wezwanie Kościoła do nawrócenia i pokuty, skorzystania z łaski przebaczenia, którą miłosierny Bóg pragnie nas obdarzyć. Teraz Wielki Post nabiera charakteru pasyjnego. Od dziś w kościele zasłaniamy wszystkie krzyże. Skupimy się na rozważaniu męki Pańskiej, stąd jeszcze większa zachęta do udziału w nabożeństwach drogi krzyżowej i gorzkich żali. Apel ten kieruję zwłaszcza do tych, którzy jeszcze w tym roku nie uczestniczyli w tych pięknych pasyjnych nabożeństwach.

1. Dzisiejsza, już czwarta niedziela Wielkiego Postu różni się nieco od pozostałych. W tradycji Kościoła nazywamy ją niedzielą Laetare, czyli niedzielą radości. Widzimy to nawet w zmianie postnego fioletu na różowy kolor szat liturgicznych. W połowie Wielkiego Postu Kościół wzywa wiernych do radości, aby wszyscy podejmujący trud przemiany serca wytrwali w tym niełatwym codziennym wysiłku.

1. Pamiętajmy, że najważniejszym zadaniem w tym świętym czasie jest nasze nawrócenie. Chodzi o nawrócenie we wszystkich wymiarach naszego życia osobistego i społecznego, rodzinnego. Potrzeba wiele pokory i silnej wiary w Boże miłosierdzie. Nawrócenie ma się bowiem dokonać przede wszystkim w naszym sercu. Pomagają nam w tym zewnętrzne praktyki pokutne oraz udział w wielkopostnych nabożeństwach: piątkowej drodze krzyżowej w Tetyniu o godz. 17.30, w Trzeborzu w czwartek o godz. 17.00 a w Załężu o godz. 18.00 i niedzielnych gorzkich żalach przed mszą św. Przypominam, że za pobożny udział w tych nabożeństwach można uzyskać odpust zupełny.

1. Dziś jest druga niedziela Wielkiego Postu. Kościół na różne sposoby pragnie nam pomóc, abyśmy ten święty czas przeżyli z jak największym duchowym pożytkiem. Czyni to zwłaszcza przez głoszenie słowa Bożego i sprawowanie sakramentu pokuty i pojednania. Czyni to także przez organizowanie w tym czasie rekolekcji wielkopostnych, dni skupienia czy specjalnych nabożeństw pokutnych. Przypominam, że w naszym kościele w każdy piątek o godz. 17.30 razem z Chrystusem i Jego bolejącą Matką przemierzamy drogę krzyżową, a w niedziele przed mszą św. rozpamiętujemy mękę Pana Jezusa podczas gorzkich żali. Wszystkich parafian zachęcam do licznego udziału w tych nabożeństwach. Nie lekceważmy i nie odrzucajmy możliwości pogłębienia wiary i prawdziwego nawrócenia oraz ściślejszej wspólnoty z Panem Bogiem i bliźnimi.

1.  Dzisiaj przeżywamy pierwszą niedzielę Wielkiego Postu. Kończą się właśnie trwające od Środy Popielcowej kwartalne dni modlitw o ducha pokuty. Warto przytoczyć przy tej okazji słowa papieża św. Jana Pawła II: „Rozpoczynający się okres Wielkiego Postu jest okazją do bardziej intensywnej modlitwy i wielkodusznej pokuty dla ubłagania Boga o łaskę nawrócenia serc i dar pokoju w sprawiedliwości dla wszystkich ludzi. Zwracam się do wszystkich wiernych […], by czas przygotowania do świąt wielkanocnych poświęcili modlitwie o pokój i spełnianiu czynów braterskiej solidarności wobec ludzi cierpiących”.